Ścierpnięty ze złości głowonóg o smutnych oczach starca,rybki jak serca bijące skrzelami, węgorze jak lite pasy,
żyjący młotek i nóż srebrzysty, i zardzewiała tarcza,
i kraby rozparte, strojące straszliwe japońskie grymasy;
łakome kwiatki, przebiegłe listki, anemon chodzący w kółko i szukający mięsa,
ślimak z ukwiałem różowym żyjący za pan brat
i fioletowy krzyżyk meduzy, który się w górze leniwie wałęsa -
może to wszystko jest niebo lub piekło, tamten świat?
(...)
Wielki żółw pływa za szybą machając nogami płaskimi jak skrzydła.
Grzyb półkulisty i twardy, od spodu złoty i miękki -
ma oczy sowy, dziób orła i trupie nozdrza straszydła,
a mech powiewa na jego tarczy w błyszczące sęki.
Jak utopiony Japończyk spogląda martwo i niesłychanie.
Bursztynem prześwieca szylkret, samurajowa zbroja.
O dajcie mi na czym uklęknąć i mój sandałowy różaniec,
a będę na nim powtarzać bez końca: Naturo! miłości moja!
Maria Pawlikowska - Jasnorzewska, fragmenty wiersza "Akwarium"
Doceniam chwilę, w której mina nie została jeszcze zastąpiona słowem typu "zajefajny" czy jakoś tak.
2 komentarze:
Ależ on ma pysio, jak misiaczek na jego bluzie :))
Ta minka mówi wszystko - jak bardzo czarodziejskie jest to miejsce...
I łapka, która chciałaby i do końca nie jest pewna: dotknąć, złapać?
Wyściskaj swojego Misiaczka mocno, mocno :))
Dziękuję w imieniu pyszczka.
To są próby wyłaskotania rybek:))))
...faktycznie, ma wielu fanów...:)
Uściski zostaną przekazane, jak się zbudzi:)
Prześlij komentarz