Jak z braci Strugackich

Klimat właśnie taki - zapyziałe politechniczne baraki sprzed kilku epok plus dziwna maszyneria. Sama bym chętnie zrobiła film o tych zakurzonych oknach, tablicach ogłoszeń z wiekowymi warstwami karteczek, trzykrotkach na drucianych stojakach, portierach siedzących przed ścianą z kluczy... tykające zegary, przesuwające się światło i szemrzące urządzenia za zamkniętymi na weekend drzwiami laboratoriów... wrażenie ostrego absurdu. 
Do samolotu, jak widać, można się dostać, jak się chce.